Życie

Leżę wyczerpana po nocy
Nie mogę
nie potrafię zasnąć
Rześkie powietrze
wdziera się do pokoju
wraz z nim
odgłos jadącego pociągu
cudownie byłoby na niego teraz popatrzeć
Zakochać się w lesie
malutkiej ścieżynie wijącej się wzdłuż torów
Takie piękne
Ale
Gdyby zrobić krok do przodu
Jeden wystarczy
Jesteś na torach
Jeżeli przyłożysz do nich ucho
wsłuchasz się co chcą ci powiedzieć
 po pewnym czasie ukołyszą cię
do upragnionego
wyczekiwanego
snu
Piękną
smutną
kołysanką